กลอนขั้นเทพ

คำว่า “เพื่อน” เขียนอย่างไร ความหมายย่อมเหมือนเดิม

ฤดูกาลผันผ่าน
อาจเปลี่ยนวันวานตามไปได้
แต่ตราบใดที่ภาษายังไม่เปลี่ยนไป
คำว่า “เพื่อน” เขียนอย่างไร
ความหมายย่อมเหมือนเดิม

อยากให้เธออยู่ตรงนี้ เป็นเพื่อนที่แสนดีข้าง ๆ ฉัน

อยากให้เธออยู่ตรงนี้
เป็นเพื่อนที่แสนดีข้าง ๆ ฉัน
มีความรู้สึกดี ๆ มาแบ่งปัน
เป็นกำลังใจให้กันและกันตลอดไป

เจ้าหญิงเม็ดทราย กับ เจ้าชายพระจันทร์

หลับตาลงน่ะ…คนดี
คืนนี้มีนิทานจากฟากฝัน
เจ้าหญิงเม็ดทราย กับ เจ้าชายพระจันทร์
เธอเคยได้ฟังเรื่องราวเหล่านั้นบ้างไหม?
–  –  –  –  –  –
ครั้งหนึ่งในดินแดนแห่งโลกกว้าง
มีผืนทะเลอ้างว้างกับฟ้าใส
ทั้งสองอยู่ห่างกันเหมือนแดนฝันห่างไกล
ไม่อาจอยู่ใกล้ ไม่อาจผูกพัน
–  –  –  –  –  –
เจ้าหญิงเม็ดทราย…ช่างเหงา
แอบรัก เจ้าชายพระจันทร์เศร้า…ช่างฝัน
ในค่ำคืนเงียบสงบ ทุกวัน
เจ้าหญิงได้แต่มองอย่างเงียบงัน..เดียวดาย
–  –  –  –  –  –
ท้องทะเล ผู้อ่อนโยน
จึงทอดตัวไปจนไกลโพ้น..ลับหาย
จนปรากฎเส้นขอบฟ้า แสนไกล
จรดฟ้ากับทะเลไว้ใกล้กัน
–  –  –  –  –  –
เจ้าหญิงเม็ดทรายจึงล่องไปในทะเล
ร่อนเร่ไปตามแดนแห่งฝัน
ไปจนถึงเส้นขอบฟ้าจรดพระจันทร์
แล้ว ณ ที่นั้นความผูกพันก็เบ่งบาน
–  –  –  –  –  –
เจ้าหญิงเม็ดทราย เจ้าชายพระจันทร์
อบอุ่นในคืนวันอันอ่อนหวาน
และเรื่องราวที่เกิดขึ้นคือ..ตำนาน
ว่าทำไมฉันจึงผ่านเข้ามา…รักเธอ

(:ยังแคร์ จาก Thaipoem.com)

เก็บรูปถ่ายฉันไว้ วันนี้อาจดูไม่มีอะไร

เก็บรูปถ่ายฉันไว้
วันนี้อาจดูไม่มีอะไร แต่จะมีประโยชน์ในวันหน้า
เผื่อฉันได้ไปเป็นนางงามจักรวาลขึ้นมา
เธอจะได้ไม่ลืมไงว่า นางงามจักรวาลคนนั้นน่ะ
…แฟนของเธอ…

ใบหน้าเธอก็ยังคงชัดเต็มสองตา แต่ที่ไม่อยู่ไม่เคยกลับมา ก็คือเธอ

….ไดอารี่เล่มเก่า ยังคงอยู่….
รูปถ่ายคู่ ยังใส่กรอบ ยังแขวนไว้
สร้อยคอถูกๆ ที่เคยให้ ฉันก็ไม่เคยทิ้งมันไป
ดอกไม้แห้ง ก็ยังเก็บไว้ แม้โรยรา
….เรื่องราวทุกอย่าง ยังคงอยู่….
ยังมีเธอ อยู่ในทุกอณู ของความห่วงหา
ใบหน้าเธอ ก็ยังคงชัด เต็มสองตา
แต่ที่ไม่อยู่ ไม่เคยกลับมา ก็คือเธอ

ทำใจยอมรับด้วยน้ำตา สิ่งที่เราค้นหามันต่างกัน

เลือกเดินคนละทาง
การลงเอยของความต่าง ระหว่างเธอกับฉัน
รักที่เคยงดงาม กลายเป็นสิ่งที่ถูกมองข้าม ไม่สำคัญ
ความรู้สึกดีๆที่เคยผูกพัน..กลับจบลงสั้นๆ ด้วยคำลา
เราต่างมีทางต้องไป
จึงไม่มีเหตุผลอันใด จะรั้งไว้เพื่อวันข้างหน้า
ความรักกับความฝัน ไม่อาจไปด้วยกันจึงต้องร้างลา
ทำใจยอมรับด้วยน้ำตา……สิ่งที่เราค้นหามันต่างกัน