กลอนรัก

อย่าถามเลยว่าฉันจะรักเธอนานสักแค่ไหน

อย่าถามเลยว่าฉันจะรักเธอนานสักแค่ไหน
เพราะมันขึ้นอยู่ที่ใจเธอเท่านั้น
ขอเพียงแค่เธอยังคงรักกัน
ทุกส่วนของใจฉันก็จะยังเป็นของเธอ

ระยะทาง เวลา นาที มีผลแค่ทำให้ความรู้สึกคนนี้ ยิ่งมั่นคง

ระยะทาง–มันก็เป็นแค่มาตรา
เวลา–ก็เป็นเพียงตัวบอกว่าทุกอย่างล่วงเลยไปแค่ไหน
เธอไม่ต้องกลัวว่า เวลากับความไกล
จะมาเปลี่ยนแปลงหัวใจที่ฉันมี

ความรู้สึกมันอยู่เหนือสิ่งอื่นใด
เหตุผลมากมายก็ไม่สามารถอธิบายคำพูดนี้
แต่ความรักที่ให้ไปคงพอทำให้เธอเข้าใจนะคนดี
ระยะทาง เวลา นาที มีผลแค่ทำให้ความรู้สึกคน คนนี้ ยิ่งมั่นคง

เธอจะเป็นทุกโมงยาม ของความรัก และความห่วงใย

เคยรักมาอย่างไร
ในวันนี้หัวใจ ก็เป็นอย่างนั้น
แม้อาจจะมีบ้างที่ต้องห่างกัน
แต่ความห่วงหาจากฉัน ไม่เคยห่างตาม

เคยคิดถึงอย่างไร..ก็เช่นเดิม
ตอบได้ว่ารักฉัน พูนเพิ่มทุกครั้ง ที่เธอทวงถาม
ความรู้สึกที่มี..คือความผูกพันดีๆ ที่งดงาม
เธอจะเป็นทุกโมงยาม ของความรัก และความห่วงใย

จะหยุดตัวเองอยู่ตรงนี้ รักครั้งสุดท้ายของฉัน

จะหยุดตัวเองอยู่ตรงนี้
หยุดตรงที่มีเธอเคียงข้างกาย
จะไม่ยอมปล่อยอะไรให้มันสาย
จะไม่ทิ้งให้เธอเดียวดายเลยสักวัน
เธอเป็นความรักครั้งใหม่
และอาจจะเป็นรักครั้งสุดท้ายของฉัน
และเธออาจจะเป็นคนเดียวที่รักกัน
เพราะเธอเป็นคนบอกฉัน…ด้วยหัวใจ

วันเวลาไม่อาจทำให้ฉันเลิกรักเธอ

วันเวลาอาจเปลี่ยนใจใครต่อใคร
แต่วันเวลาไม่อาจเปลี่ยนใจฉัน
วันเวลาอาจทำให้ใครเลิกรักกัน
แต่วันเวลาไม่อาจทำให้ฉันเลิกรักเธอ

เวลา…ที่จะเป็นเครื่องยืนยันว่า…ฉันมั่นคง

ฉันไม่ใช่นักกวี
มีเพียงใจดวงนี้ที่รักความฝัน
อยากโบยบินให้ถึงครึ่งหนึ่งแสงจันทร์
หนีความโหดร้ายของคืนวัน..ที่เข้ามา

ฉันเป็นเพียงคนอ่อนไหว
อาจไม่มีคำใดใช้แทนค่า
ไร้คำนิยามใดๆ จำกัดความจริงใจ
นอกจากช่วงเวลา
ที่จะเป็นเครื่องยืนยันว่า..ฉันมั่นคง