กลอนให้กำลังใจ

หนึ่งสมอง สองมือ ต้องไขว่คว้า เมื่อมีปัญหา ขึ้นมา ต้องแก้ไข

หนึ่งสมอง สองมือ ต้องไขว่คว้า
เมื่อมีปัญหา ขึ้นมา ต้องแก้ไข
เหนื่อยและท้อ ขอพักหน่อย ไม่เป็นไร
ให้มีแรง ลุกขึ้นใหม่ ได้อีกครา
–  –  –  –  –
คนเราก็เป็น แบบนี้ กันทั้งนั้น
มีสุขสันต์ โศกเศร้า เท่ากันแหละหนา
ความสำเร็จ แต่ละครั้ง กว่าจะได้มา
ต้องแลกด้วย เหงื่อและน้ำตา แทบทุกคน
–  –  –  –  –
ขอเป็นอีก หนึ่งแรงใจ ให้คนสู้
ให้เธอรู้ ว่าเธอ ยังมีหวัง
ขอส่งแรงใจ ให้เธอ  มีแรงพลัง
ไปยังฝั่งฝัน ที่เธอวาดหวัง และตั้งใจ

อย่างน้อยเธอยังมีฉัน… ที่รอคอยวันให้เธอกลับมา

ฉันจะเก็บดาวเอาไว้ให้
ในวันที่เธออยู่ไกลแสนไกลอีกขอบฟ้า
จะเก็บความสุข จากทุก-ทุกช่วงเวลา
เก็บไว้รอให้เธอกลับมา และรับมัน
ฉันจะส่งความห่วงใยไปหา
ในค่ำคืนที่เธอเหว่ว้ากับความฝัน
อย่าร้องไห้และท้อใจเมื่อไกลกัน
อย่างน้อยเธอยังมีฉัน…
ที่รอคอยวันให้เธอกลับมา

ดีใจที่เป็นคนหนึ่ง ที่เธอนึกถึงในวันอ่อนล้า

ดีใจที่เป็นคนหนึ่ง
ที่เธอนึกถึงในวันอ่อนล้า
มีสองมือคอยเช็ดน้ำตา
อยากให้เธอรู้ว่า ฉันพร้อมจะเข้าใจ
วันใดเธอยังสุขสันต์
ไม่จำเป็นต้องนึกถึงฉันก็ได้
แต่หากเมื่อครั้งที่เธอเศร้าใจ
มาร้องไห้ใกล้ๆฉันก็พอ

เหมือนมีดาวล้านดวงคอยห่วงใย เหมือนมีใครคนหนึ่งคอยปลอบโยน

ค่ำคืนนี้ดาวพราวนภากว้าง
เธออยู่กลางดวงตาที่สุกใส
เหมือนมีดาวล้านดวงคอยห่วงใย
เหมือนมีใครคนหนึ่งคอยปลอบโยน

แค่เพียงหลับฝัน เธอจะปลอบฉันให้คลายเศร้าใจ

ทุกคราวที่นึก…
เธอจะอยู่ในส่วนลึกของใจฉัน
แม้ในยามที่ทุกข์เศร้าหรือเหงางัน
“แค่เพียงหลับฝัน”
เธอจะปลอบฉันให้คลายเศร้าใจ

สิ่งที่อยู่อีกนาน คือหัวใจที่โชกโชน

เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ต้องเจอกับวันใหม่
มันไม่นานเท่าไรหรอกใจจ๋า
แม้วันนี้คนดีมีน้ำตา
แต่ประเดี๋ยวท้องฟ้าก็เปลี่ยนไป

เปลี่ยนให้รู้ว่าอะไรไม่คงทน
ไม่ว่าความสับสนหรือหวั่นไหว
มันเดินทางแวะเข้ามาถึงเวลามันก็ไป
สิ่งที่อยู่อีกนานตั้งเท่าไหร่คือหัวใจที่โชกโชน

(โดย ดวงไฟ :บ้านกลอนไทย)