กลอนเสียใจ

รวมกลอนเกี่ยวกับ กลอนเศร้าๆ,กลอนรอ,กลอนรักเศร้า,กลอนน้อยใจแฟน,กลอนน้อยใจคนรัก,กลอนงอน,กลอนผิดหวัง,กลอนทำใจ เฉพาะที่ผ่านการคัดเลือกมาแล้ว ให้เลือกชม

ลมหนาวพัดผ่านมา

…ผ่านไปอีกแล้วนะ..เวลา…
..ลมหนาวเริ่มพัดมา…ให้ใจไหว
ใบไม้สีแดง…ปลิวตามลมแรง…ลับไป
คล้ายคล้ายกับหัวใจ…ที่หลุดลอยปลิวหาย…เนิ่นนาน

…ลมหนาวที่พัดผ่าน…อีกครา..
ไม่เคยพาหัวใจกลับมา…คืนให้ฉัน…
ปล่อยให้รอคอย…กลับความหวังเลื่อนลอย ทุกวัน
กอดตัวเองอยู่ในฝัน…ภาวนาให้รักนั้น…คืนมา

…ลมหนาวยังคงแวะเวียนทักทาย…
…แต่หัวใจฉันลอยหาย…อ่อนล้า
กี่ลมหนาวที่พ้นผ่าน….ไม่เคยพารักของฉัน…กลับมา
ทุกเช้าที่ลืมตา…..ก็รับรู้เพียงแค่ว่า…ต้องอยู่คนเดียว…
ฌลา (กลอนไทย)

จากนี้…จนสิ้นใจ

บทกลอนนี้เพื่อเธอ
รับรู้ไว้เสมอ..ว่าเขียนเพื่อเธอรู้ไหม
ทุกครั้งที่หลับตา…หรือทุกเวลาที่หายใจ
ฉันยังคงมีเธอไว้ เป็นที่หนึ่งในใจทุกนาที

ที่นั่นสบายรึเปล่า?
คงอบอุ่นไม่เหน็บหนาวเหมือนทางนี้
รับรู้บ้างไหม…รักมากมายที่ฉันมี
ฝากฟ้าไกลบอกคนดี…ว่าคนทางนี้ห่วงใย

อย่าห่วงเลยคนดี
ฉันยังคงยินดีอยู่กับความรักที่มีรู้ไหม
แม้ความตายพรากเธอ…แต่รับรู้ไว้เสมอยังหายใจ
เพื่อรอในช่วงเวลาสุดท้าย…วันที่เราจะได้…พบกัน

หลับให้สบายนะที่รัก
แม้เธอต้องลาจาก…พรากไกลฉัน
แต่รับรู้ไว้เสมอมีเพียงเธอที่สำคัญ
เป็นที่หนึ่งในใจฉัน…จากนี้จนวันสิ้นใจ

ฌลา (กลอนรองชนะเลิศ พ.ค.52)

สภาพอากาศที่เปลี่ยนไป

นอนฟังเสียงฝน
ที่ร่วงหล่นจากฟากฟ้า
ฝน..หรือน้ำตา
ไม่อาจแยกได้ว่าคือสิ่งใด
นี่เป็นเสียงฝน
หรือเสียงคร่ำครวญของคนร้องไห้
ความเหน็บหนาวที่ร้าวราน ไปถึงหัวใจ
เกิดจากสภาพอากาศที่เปลี่ยนไป…
หรือเป็นเพราะจิตใจของใคร..ที่ไม่เหมือนเดิม

momo klonthai.com

ฝนตกมา ทีไร ใจใยเศร้า

ยามฝนโปรย โรยริน ทำดินชื้น
แต่ฉันกับ สะอื้น นอนร้องไห้
ต้องนอนเศร้า ลำพัง เจ็บปวดใจ
ไม่มีใคร เหลียวแล แพ้ชะตา
– – – – – –
ฝนตกมา ทีไร ใจใยเศร้า
หรือเพราะเรา ยังด้อย วาสนา
จึงขาดคน มานั่ง คอยสบตา
จึงได้แต่ มองฟ้า วันฝนริน
– – – – – –
ได้ยินคน เคยบอก เอาไว้ว่า
เหตุที่ฝน ตกมา เพราะฟ้าเศร้า
ฟ้าเสียใจ จึงหลั่งฝน มาบรรเทา
เพื่อระบาย ความเหงา ที่ฟ้ามี

น้ำเน่าเงาจันทร์

ต้นเหตุของความบาดหมาง ที่ทำให้รักบอบบางต้องหวั่นไหว

ต้นเหตุของความบาดหมาง
ที่ทำให้รักบอบบางต้องหวั่นไหว
ความอ่อนล้า เบื่อหน่าย
หรือการเข้าใจที่ผิดไป
หยุดคิดซักนิดก่อนดีไหม
เผื่อสถานการณเลวร้ายจะจบลง

เปลวเทียนค่อย ๆ หมดไป แต่เหงาในใจกลับเติมเต็ม

นั่งมองเปลวเทียน
ที่มันลุกเวียนมอดไหม้
เป็นความเงียบเหงาของแสงไฟ
ซึ่งไม่มีใครแลเห็นมัน
หัวใจกับเปลวเทียน
จึงเวียนกันแอบร้องไห้
เปลวเทียนค่อย ๆ หมดไป
แต่เหงาในใจกลับเติมเต็ม