รวมกลอนเกี่ยวกับ อวยพรวันรับปริญญา,อวยพรวันแต่งงาน,อวยพรแต่งงาน,อวยพรปีใหม่,อวยพรผู้ใหญ่ ที่ผ่านการคัดเลือกมาแล้ว ให้เลือกชม
ฉันไม่ใช่นางฟ้า..แต่ปรารถนาให้เธอมีฝัน
ฉันไม่ใช่นางฟ้า..แต่ปรารถนาให้เธอมีฝัน
ไม่มีเดือน..ดาว..ตะวัน
ที่มีนั้นคือความ”อบอุ่นใจ”
พร้อมด้วยไออุ่นลึกๆที่เธอรู้สึกสัมผัสได้
ไม่มีของขวัญสิ่งใด
..มีเพียงความห่วงใยและปรารถนาดี..
” Happy Birth Day “
เป่าเทียนวันเกิดแล้วอวยพร ให้คิดถึงฉันก่อนจะได้ไหม
เป่าเทียนวันเกิดแล้วอวยพร
ให้คิดถึงฉันก่อนจะได้ไหม
ขอให้ฉันอยู่กับเธอเสมอไป
เหมือนที่ฉันขอไว้…ให้มีเธอ
แก่ขึ้นอีกปีแล้วนะเนี่ย ขอให้รวยเป็นเสี่ยมีเงินถัง
ของขวัญจากใจ
ของขวัญจากใจ
วันนี้ วันเกิด คนที่รัก
แต่ไม่อาจอวยพรได้
ไม่แม้แต่จะอยู่ใกล้
ด้วยเหตุผลมากมายนับพัน
แต่อยากบอกให้รู้
ว่าเธอยังอยู่ในใจฉัน…
ขออวยพรผ่าน..ความฝัน…
ขอให้มีความสุขทุกวัน…ดังใจ
น้ำตาหัวใจไทยทั้งแผ่นดิน
สามัคคี มีมา เมื่อคราก่อน
ความอาทร อ่อนหวาน ของการให้
พร้อมรอยยิ้ม อิ่มอุ่น ละมุนใจ
คือเนื้อใน ไทยแท้ ตั้งแต่กาล
ประเพณี ดีงาม สยามนั้น
ระบือลั่น กันไป คนไขขาน
วัฒนธรรม ล้ำค่า แต่ช้านาน
คนโบราณ ท่านสร้าง เส้นทางไทย
อยู่ร่มเย็น เป็นสุข ทุกค่ำเช้า
ลืมความเหงา เศร้าหมอง แสนผ่องใส
หลายภาคส่วน ล้วนเสริม เติมห่วงใย
เลื่องลือไกล ไปถึง ซึ่งต่างแดน
ภาพวันวาน ผ่านไป อาลัยหา
เกิดเข่นฆ่า อาสัญ หั่นขาแขน
ตัดขาดรัก หักหาญ ผลาญเมืองแมน
ทั่วเขตแคว้น แน่นอก นรกครอง
เพียงน้ำผึ้ง หนึ่งหยด ราดรดใส่
หลงผิดใหญ่ ใฝ่ฝัน กันทั้งผอง
เป็นชนวน ป่วนเมือง ที่เรืองรอง
เหลือเพียงกอง ของซาก เกิดจากไฟ
ความบอบช้ำ ย้ำเตือน เหล่าเพื่อนพี่
หยุดเสียที สีต่าง แบ่งข้างไหน
เราพ่ายแพ้ แก่โลก โศกกว่าใคร
น้ำตาใจ ไหลนอง กองแผ่นดิน
มหาซัง (กลอนชนะเลิศ พ.ค.53)
เสียงร้อง…ของแผ่นดิน
๐ แผ่นดินเอื้อนเตือนย้ำ ความจำเจ็บ
จึงต้องเหน็บ เก็บไว้ มิให้เผย
มัดในห้วง ดวงจินต์ทั้งสิ้นเลย
มิให้เปรย เอ่ยออก ไปบอกใคร
๐ แต่คืน-วัน ผันผ่าน ร้าวรานหนัก
ให้ที่กัก ทะลักเทพัดเพไหล
สาดความจำ ช้ำชอก จากซอกใจ
ออกมาไห้ โหยหวนเสียงครวญคราง
๐ ด้วยศึกในไล่ตี…แบ่งสีเสื้อ
เคยช่วยเหลือ เกื้อกัน พลันเหินห่าง
มิตรภาพ อาบทามาซาจาง
ถือบาดหมาง อ้างสิทธิ์ ความคิดตัว
๐ ศึกไกลก็ ส่อว่า จะมาใกล้
ชายแดนไทย ไอเศร้าคลุกเคล้าทั่ว
ปราสาทฯเรา เขาครอง สุดหมองมัว
ละเลงรัว รอยช้ำยากอำลา
๐ เสียงดินโหย โรยแรงแจกแจงโศก
ทุกข์โบยโบกโกรกเป่า พัดเข้าหา
หรือจะให้ ไทยสิ้นกินน้ำตา
ค่อยกลับมา สามัคคี…..เสื้อสีเดียว
(นะโม กลอนชนะเลิศ ก.พ.53)