เมื่อเหมันต์ ผันผ่าน ตามกาลเปลี่ยน
โลกหมุนเวียน ฤดู สู่คิมหันต์
มวลพฤกษา มากมาย หลากหลายพันธุ์
ต้องถึงวัน ร่วงหล่น อยู่บนลาน
แต่ก่อนนี้ เคยชม ดอกบ่มช่อ
วันนี้หนอ ท้อแท้ เหลือแต่ก้าน
ช่อดอกอ่อน บางเบา คงร้าวราน
ถูกผล่าผลาญ กลีบใบ เหมือนไฟลน
เจ้าคงรู้ รสทุกข์ ยามสุขสิ้น
บนแผ่นดิน ร้อนเหลือ เมื่อขาดฝน
หวังเห็นเจ้า ทรหด สู้อดทน
เพื่อผ่านพ้น วันร้าย ในไม่ช้า
รอวันช่อ ดอกไม้ สยายกลีบ
ฟื้นคืนชีพ กลางดง ทรงคุณค่า
จงเฝ้ารอ ถึงวัน วสันต์มา
ดอกไม้ป่า จะเบ่งบาน เต็มลานใจ
โดย yaguza ประกวดกลอนเดือน เม.ย.55
