ก็เพราะเธอคือคนที่ฉันรัก…..
แต่ว่าปากของฉันมันหนักหนา….
อยากจะบอกให้เธอรู้ตลอดมา….
แต่กลัวว่าเธอจะลาจากฉันไป….

ขอเป็นอยู่อย่างนี้จะดีกว่า….
รอเวลาที่เธอมองเห็นคุณค่า….
ตัวฉันคงเป็นเพียงนาฬิกา…..
ที่เดินไปเดินมาก็ที่เดิม….