…สำหรับฉัน…กลอนเปล่า…
เป็นอีกหนึ่งหนทางบอกเล่า….ความอ่อนไหว
แทนความรู้สึกห่วงหา…แทนอ้อมกอดในเวลา…ห่างไกล
แทนผ้าเช็ดหน้าตอนร้องไห้…และแทนความในใจ…เพื่อบางคน

…บทกลอน…ของฉัน…
บอกทุกความรู้สึกที่มัน…ท่วมท้น…
อาจไม่เพราะเหมือนใคร-ใคร…แต่มาจากความตั้งใจ…และตัวตน
มอบความรู้สึกถึงบางคน…แม้คนนั้นเค้าไม่สน…ไม่ใส่ใจ

…ทุกความรู้สึก…
ถูกระบายด้วยถ้อยคำบาดลึก…แหลกสลาย
แม้ว่าเขาไม่เห็นค่า…แต่ทุกคนที่นี่ยังมองมา…ห่วงใย
หัวใจฉันมันอ่อนไหว…แค่อยากหาที่ระบาย…เท่านั้นเอง…

by : εїзฌลาεїз 25 มค 56