เกลียด เกลียด เกลียดวัน วาเลนไทน์
เกลียดวันที่ สุขสมหมาย ของใครใคร ทั่วหน้า
แต่ฉันสิ วาเลนไทน์ ทุกปี ก็ยังอยู่กับน้ำตา
อยู่กับความเหงา เหว่ว้า … ข้างกาย ไม่มีใคร

กุหลาบแดง แทนใจ ที่ใสสด
อีกช๊อกโกแลต หวานหมดจด ต่างมอบให้
สื่อความหมาย ว่ารักมาก จากหัวใจ
ต่างมอบให้ เป็นของขวัญ แทนวาจา

แต่ฉัน… ไม่มีแม้แต่ ดอกกุหลาบแดง
มีแต่กุหลาบ เหี่ยวแห้ง….ที่ซื้อให้ตัวเอง แทนความเหว่ว้า
ลบออกจาก ปฏิทินได้ไหม วันที่ 14 กุมภา
กว่าจะก้าว ข้ามผ่านคืนอันเหว่ว้า….
คงต้องนั่งมอง คนอื่นด้วยความอิจฉา…แทบบ้าตาย …เฮ้อ!