ยามหลับไหลฝันถึงฉันสักนิดได้ไหม ….นะคนดี…

ดึกมากแล้วนะ…ค่ำคืนนี้
คนดี..ป่านนี้เธอคงหลับไหล
แม้ยามเธอตื่น..ไม่เคยมีฉันอยู่ในใจ
แต่ยามหลับไหลฝันถึงฉันสักนิดได้ไหม
….นะคนดี…

ไม่รักสักนิดแต่คิดถึง ไม่คิดคำนึงใยถึงนอนฝัน

ไม่รักสักนิดแต่คิดถึง
ไม่คิดคำนึงใยถึงนอนฝัน
ไม่หึงไม่หวงแต่ห่วงทุกวัน
ไม่คิดผูกพันธ์ใยฉันเฝ้าคอย

สบตาแล้วตอบฉัน ว่าสิ่งที่ฉันฝันมีสิทธ์ไหม

สบตาแล้วตอบฉัน
ว่าสิ่งที่ฉันฝันมีสิทธ์ไหม
อยากมีคนดูแลเทคแคร์ใจ
เธอยินดีหรือไม่อยากรู้จัง
สบตาฉันหน่อยได้ไหม
เผื่อเธอจะรู้อะไรในใจฉัน
ว่ามันเดินล้ำหน้าเกินกว่าเพื่อนกัน
และมันแอบใฝ่ฝันไปแสนไกล

เกิดเป็นหญิงจริงแท้ยิ่งลำบาก จะเอ่ยปากฝากใครว่าคิดถึง

เกิดเป็นหญิงจริงแท้ยิ่งลำบาก
จะเอ่ยปากฝากใครว่าคิดถึง
คงทำได้แค่เพียงใจคะนึง
มิอาจเอื้อมเอ่ยถึงความในใจ

ฉันคงเหมือนดาวบนฟ้า เพียงเธอมองมาแทบไม่เห็น

ฉันคงเหมือนดาวบนฟ้า
เพียงเธอมองมาแทบไม่เห็น
ไม่เหมือนดวงจันทร์ในคืนวันเพ็ญ
ลอยสวยเด่นให้เธอเห็นเต็มตา
ฉันเป็นแค่ดาวดวงหนึ่ง
ในหมู่ดาวซึ่งอยู่บนฟ้า
ไม่เป็นหนึ่งเหมือนดวงจันทรา
หากเธอมองมาคงไม่รู้ว่า..ฉันคือดาวดวงใด

เป็นคนที่เธอภาวนาให้…ไม่ได้เจอ

ไม่อยากรบกวนเธอ
ไม่อยากให้การพบเจอ
เป็นสิ่งที่เธอไม่ปรารถนา
จึงเลือกเป็นคน ที่เธอพบเจอเสมอมา
ในลักษณะของคนคุ้นหน้า ที่ไม่มีค่าให้สนใจ
คงดีกว่าเป็นคนที่เธอรู้จัก
แต่รำคาญ ที่มาตามรักตามใคร่
เป็นคนที่เกะกะชีวิตเธอเกินไป
และเป็นคนที่เธอภาวนาให้…ไม่ได้เจอ

ตัวฉันนี้แค่กระต่ายเฝ้าหมายจันทร์

เธอคือดาววาววับจับฟากฟ้า
ฉันดั่งหญ้าต่ำต้อยด้อยราศี
เธอคือจันทร์ส่องกระจ่างกลางราตรี
ตัวฉันนี้แค่กระต่ายเฝ้าหมายจันทร์