ก็เพราะเธอคือคนที่ฉันรัก…..
แต่ว่าปากของฉันมันหนักหนา….
อยากจะบอกให้เธอรู้ตลอดมา….
แต่กลัวว่าเธอจะลาจากฉันไป….

ขอเป็นอยู่อย่างนี้จะดีกว่า….
รอเวลาที่เธอมองเห็นคุณค่า….
ตัวฉันคงเป็นเพียงนาฬิกา…..
ที่เดินไปเดินมาก็ที่เดิม….

เธอจะพูดคำว่ารัก วันละ 3 หน
พูดกันสองคน เวลาวางหู
พูดว่าคิดถึง 2 รอบก็พอดู
ไม่ต้องหาคำใหม่เมื่อฤดูเปลี่ยนไป

อาจเป็นเรื่องซ้ำ ๆ ซาก ๆ
หรือน้ำเน่ามาก ๆ สำหรับคนไหน
แต่สำหรับเรา มันคือแรงกำลังใจ
เพราะความห่างไกล..อาจทำให้เราอ่อนแอ

มีคนพูดถึงเธอมากมาย
ว่าเป็นคนร้ายอย่างนั้นอย่างนี้
ฉันเองไม่เคยพิสูจน์สักที
เพราะรู้ดีว่าไม่มีประโยชน์อะไร

ขอแค่รู้ว่าเธอดีกับฉัน
ความสำคัญคงมากกว่าสิ่งไหน
ฉันตัดสินเธอแล้วด้วยหัวใจ
และจะไม่เปลี่ยนไปแค่คำคน