กลอนน้อยใจ

ขอโทษนะ.. ที่ฉันทำได้เพียงแค่นี้ ปฏิเสธความรู้สึกดี-ดี ที่เธอนั้นมีให้แก่กัน ขอโทษนะ..ที่ไม่อาจรับความรู้สึกนั้น เพราะว่าในใจทุก-ทุกวัน เขาก็ยังผูกพันอยู่ในใจ คงให้ได้แค่ความเป็นเพื่อน อยากให้เธอลืมเลือนฉันดีกว่า ไม่อยากให้ใครต้องมาเสียน้ำตา กับคนบ้า-บ้า ที่ลืมอดีตไม่ได้เสียที

ต้นเหตุของความบาดหมาง
ที่ทำให้รักบอบบางต้องหวั่นไหว
ความอ่อนล้า เบื่อหน่าย
หรือการเข้าใจที่ผิดไป
หยุดคิดซักนิดก่อนดีไหม
เผื่อสถานการณเลวร้ายจะจบลง

หากเธอยังมีหัวใจข้างในนั้น
คงไร้ความรู้สึก…
เธอจึงไม่เคยผูกพันกับใครล้ำลึก
เธอคงไม่เคยรู้สึกว่ารักใคร

ใช่หยิ่งหรืออวดดี
ที่ยอมหลีกหนีใช่ขี้ขลาด
ที่เมินเฉยใช่วางมาด
เพียงแค่รู้สึกแขยงขยาดในน้ำใจ
ที่จากมาใช่ว่าไม่รัก
ที่หาญหักเพราะรับไม่ไหว
ที่มีหนึ่งแล้วสองใครรองใคร
ที่สำคัญแบ่งใจให้หลายคน

ถ้าจะตัด..ก็ตัดให้พ้นใจ
อย่าให้เหลือเยื่อใย..ไว้ทอฝัน
อย่าให้เหลือแม้เศษเสี้ยว..ไว้เกี่ยวพัน
เคยรักกันมากแค่ไหน..จะได้ลืม

ขอโทษนะคนดี
ใจลังเลดวงนี้ มันร้องไห้
รู้ทั้งรู้ว่ามีใคร
แต่หัวใจก็รักใคร…ได้อีกคน